Kościół w Ropience
Przywilej na założenie Ropienki wydał Piotr Kmita kniaziowi Wańkowej Wanczowi. Wieś założona została na prawie wołoskim z 24 –letnią wolnizną, które przewidywało m.in. budowę cerkwi. Ostatnią cerkiew przeniesiono w 1985 roku do Wańkowej, gdzie zrekonstruowano ją z przeznaczeniem na kościół.
Ropienka rozrastała się, nabierała znaczenia, zwłaszcza poprzez funkcjonowanie kopalni ropy naftowej. Wraz z posiadaniem obszarów dworskich ich właściciele Wierzbiccy angażowali się w życie społeczne miejscowości. Na skrzyżowaniu dróg z Nowosielec Kozickich do Ropienki Górnej i Ropienki Dolnej pobudowali drewniany obiekt mający służyć katolikom obrządku łacińskiego za kościółek, a fundatorom jako kaplica grobowa.
Parafia została erygowana w październiku 1936 r. przez biskupa ordynariusza przemyskiego Franciszka Bardę, a proboszczem został mianowany ksiądz Władysław Wardęga. Kamień węgielny pod budowę kościoła poświęcił ksiądz biskup Franciszek Barda 2 października 1938 r. Plany kościoła otrzymano od księdza Miodońskiego a drewno i blachę na dach ofiarował prawnik Zygmunt Grodzicki z matką Marią. W latach 1938 – 1939 wybudowano kościół rzymskokatolicki p.w. św. Barbary, na działce ofiarowanej przez Marię Lewandowską, właścicielkę Ropienki. Była to inwestycja związana z rozwojem Ropienki i wzrostem społeczności lokalnej powiązanej z rozwojem kopalnictwa ropy naftowej.
Kościół został wybudowany z cegły w stylu neogotyckim staraniem kopalni i miejscowej społeczności. Czas wojny został kościół w stanie surowym; dopiero po jej zakończeniu przystąpiono do prac wykończeniowych.
